A B C D E F G H I Y J K L M N O P R S T U V Z

įvirintąjį

gramatinės formos
įvirintas → įvirintąjį – dalyvis, vyr. g.,G.,vns.,būt. k. l. neveik. dlv.,įv. f.
Kalbos dalis: dalyvis
Neįvardžiuotinės formos
Vyriškoji giminė Moteriškoji giminė
VienaskaitaDaugiskaita VienaskaitaDaugiskaita
V. įvirintas (vyr. g.) įvirinti (vyr. g.) įvirinta įvirintos
K. įvirinto (vyr. g.) įvirintų (vyr. g.) įvirintos įvirintų
N. įvirintam (vyr. g.) įvirintiems (vyr. g.) įvirintai įvirintoms
G. įvirintą (vyr. g.) įvirintus (vyr. g.) įvirintą įvirintas
Įn. įvirintu (vyr. g.) įvirintais (vyr. g.) įvirinta įvirintomis
Vt. įvirintame (vyr. g.) įvirintuose (vyr. g.) įvirintoje įvirintose
Įvardžiuotinės formos
Vyriškoji giminė Moteriškoji giminė
VienaskaitaDaugiskaita VienaskaitaDaugiskaita
V. įvirintasis (vyr. g.) įvirintieji (vyr. g.) įvirintoji įvirintosios
K. įvirintojo (vyr. g.) įvirintųjų (vyr. g.) įvirintosios įvirintųjų
N. įvirintajam (vyr. g.) įvirintiesiems (vyr. g.) įvirintajai įvirintosioms
G. įvirintąjį (vyr. g.) įvirintuosius (vyr. g.) įvirintąją įvirintąsias
Įn. įvirintuoju (vyr. g.) įvirintaisiais (vyr. g.) įvirintąja įvirintosiomis
Vt. įvirintajame (vyr. g.) įvirintuosiuose (vyr. g.) įvirintojoje įvirintosiose